Page 7 - Habitat Jaarverslag 2020
P. 7

de noodzaak
Dat een goed huis en schoon water de basis zijn voor een beter leven, weten we bij Habitat al lang. In Nederland realiseren wij ons dit niet altijd; een huis is zo vanzelfsprekend voor ons. Maar nu het coronavi- rus al bijna een jaar om zich heen grijpt en wereldwijd het leven op zijn kop zet, is het glashelder dat een veilige leefomgeving van levensbelang is, ook in de strijd tegen deze pandemie.
Overal ter wereld luidt het advies: blijf thuis! Maar wat als thuisblijven niet zo eenvoudig is? Hoe doe je dat als je met je vijf kinderen in een lekkend krot woont? Hoe houd je 1,5 meter afstand als je thuis een overvolle sloppenwijk is? En is binnenblijven wel een optie als je dan geen geld verdient om je gezin te eten te geven?
1,6 miljard mensen, bijna een kwart van de wereldbevolking, hebben geen fatsoenlijk dak boven hun hoofd. En 1 miljard mensen leeft in overvolle sloppenwijken. Dat leidt tot ziekte, armoede, stress en gebrek aan toekomstperspectief.
 Zonder goede huisvesting lopen mensen meer risico op ziektes: niet alleen corona, maar ook bijvoorbeeld malaria, longontsteking en diarree houden direct verband met slechte huisvesting. Zonder een veilig huis leven mensen in angst - voor natuurrampen, voor onveiligheid en geweld en voor uit- zetting uit hun (vaak illegale) onderkomen. Kinderen missen meer school door ziekte en ondervoeding en volwassenen kunnen nauwelijks rondkomen. Wie in zulke omstandigheden leeft, kan bijna niet ontsnappen aan de armoede.
URGENTIE
De toenemende verstedelijking, klimaatveranderingen en oorlogen zijn er de oorzaak van dat een recordaantal mensen migreren of vluchten. Tel daarbij de ongekende en wereldwij- de crisis die de coronapandemie veroorzaakt op zowel eco- nomisch als humanitair vlak en het is duidelijk: de urgentie om de wereldwijde huisvestingsproblematiek aan te pakken is groter dan ooit!
  wereldwijde coronacrisis
De coronapandemie - de grootste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog - heeft de hele wereld op z’n kop gezet. Voor het eerst raakt een crisis zo goed als alle mensen op aarde, elk land heeft er mee te maken. Toch is de last niet eerlijk verdeeld en worden de allerarmsten zoals zo vaak onevenredig zwaar getrof- fen.
In veel ontwikkelingslanden is het aantal coronabesmettingen redelijk beperkt, maar de impact van deze crisis is dat zeker niet. Neem een land als Cambodja. Dat had in de eerste helft van 2020 – tenminste volgens de officiële bronnen – nauwelijks besmettingen. Toch stortte het land in een diepe crisis. Van de ene op de andere dag stopte al het toerisme en stond ieder- een die in deze sector werkte op straat. Tel daarbij de strenge lockdown die het velen onmogelijk maakte te gaan werken
en geld te verdienen en het is duidelijk dat heel veel gezinnen
het meeste last hebben van de economische gevolgen van de
coronapandemie. 7
Deze wereldwijde coronacrisis leert ons niet alleen het grote be- lang van veilige en degelijke huisvesting – een goed huis is im- mers de beste verdediging tegen het virus – maar laat ons ook zien dat er nog heel veel te doen is. Door de crisis vallen veel mensen terug in extreme armoede wat de strijd tegen armoede in één klap minstens tien, maar waarschijnlijk eerder twintig jaar terug lijkt te werpen.





















































































   5   6   7   8   9